Liseye geçeceğim yıllarda Askeri Lise, Anadolu Lisesi, Özel Lise, Fen Lisesi ve Meslek Lisesi sınavlarına girdim. En büyük hayalim subay olmaktı. Ancak sınavların sonunda Askeri Liseyi kazanamadım. Bu beni derinden üzmüştü.
Aldığım puan, prestijli bir Fransız lisesine girmeme yetiyordu; ancak maddi imkânlarımız elvermediği için gidemedim. Son tercihim olan Meslek Lisesi’ne gitmek zorunda kaldım:
Etiler Anadolu Otelcilik ve Turizm Meslek Lisesi. “Hazırlık sınıfını okurum, beğenmezsem düz liseye geçerim,” diye düşündüm. Bu, 14 yaşında anne-baba olmadan verdiğim ilk büyük karardı. Meslek liselerinde ağırlıklı olarak sektöre yönelik mesleki dersler verilir. Matematik, Türkçe, fen gibi akademik dersler sınırlıdır. Amaç, sektöre ara eleman yetiştirmektir.
Ancak yöneticilik hayali kuran bir genç için bu yeterli değildi. Yine de 2 yıllık Turizm ve Otelcilik Meslek Yüksekokulu’nu bitirdim. Lise yılları dahil olmak üzere 5 yaz boyunca farklı otellerde staj yaptım, çalıştım. Yükseköğrenim hep hayalimdi. Üniversite sınavına yeniden hazırlandım ve kazandIm.
Ancak maddi nedenlerle hemen Ankara’ya taşınıp başlayamadım ve bir yolunu bulup yaptırıp, hemen dondurdum. O sırada çalışıyordum. Planım, bir yıl daha çalışıp Ankara’da ilk yıl yaşamaya yetecek kadar birikim yapmaktı ve okula başladıktan sonra bir iş bulup, hem çalışmak hem de okumaktı.
Fakat işler planladığım gibi gitmedi. Askerlik yaşım gelmişti. Kayıt dondurunca “öğrenci” statüsünü kaybettiğimi kaydımı dondurduktan sonra öğrenmiştim. Yeterli araştırma yapmamıştım ve Ocak 1998’de 18 ay sürecek askerlik hizmetine başladım.
Askerdeyken anladım ki subaylık hiç bana göre değilmiş. Dışarıdan o üniforma çok etkileyici görünse de, bana uygun bir yaşam tarzı değildi. Askerlik hizmetini bitirttikten kısa bir süre sonra, 1 Aralık 1999’da TAV’da Atatürk Havalimanı Dış Hatlar Terminali, Nöbetçi Terminal Memuru olarak işe başladım. Çalışırken önce lisans eğitimimi tamamladım ve ardından Havacılık üzerine MBA yaptım ve bugünlere geldim.
Askeri liseyi kazansaydım, belki mutsuz bir hayatım olacaktı. Kaydımı dondurmayıp Üniversiteye gitseydim; mezuniyet, askerlik derken belki de 2005 yılına kadar düzenli bir iş hayatım olmayacaktı.
Halbuki ben 2005 Haziran’ında Terminal Müdürü unvanını aldıktan kısa bir süre sonra 2005 Ekim ayında Tiflis Uluslararası Havalimanı’na Havalimanı Müdürü olarak atandım.
Hayat bizi her zaman planladığımız yoldan götürmeyebilir fakat bu yol, sonunda sizi bambaşka ve belki de çok daha güzel bir yere çıkarabilir.
Unutmayın: Bugün sizi üzen bir başarısızlık, yarının büyük başarısının temel taşı olabilir…
YORUMLAR